Pagina's

vrijdag 3 februari 2017

Verdwijnen in Moederen


Keuze of meegesleurd raken

Waar begin en eindig jij als het om je kindje (s) gaat? Hoe ga je om met je eigen behoeften en verlangens terwijl je er voor je kind (-eren) wil zijn? Kies je vanuit een goed-voelen of uit verplichting, schuld of angst? Kies je überhaupt of heb je het gevoel meegesleurd te worden door al wat de dag brengt en je gezin vraagt?


Programma’s

Als je dit nagaat kom je er waarschijnlijk achter dat je op ‘oude programma’s ‘draait; allerlei ideeën die je tijdens je leven hebt opgebouwd rondom ouderschap, kinderen, jezelf, het goed -en -fout,  het leven zelf ... Wat vindt jij perfect en vindt je dat je moet doen en zijn als moeder?

Overgave

Verdwijnen in je moederschap kan heerlijk zijn, zoiets als meditatie; opgaan in die ander, overgave aan dat prachtige wezen, samen delen, samen spelen, samen Zijn, ja zelfs tijdens een gejengel of die poepluier (terwijl hij niet meer wil stil liggen!) … Je bent gewoonweg verliefd op je spruit! Maar dan komen de gedachten op aan de dingen die je wilt, of erger: de dingen die je “moet” doen … en weg is de overgave, de ontspanning.

Schuldgevoel

Dit kan dagelijks ervaren worden en zich opbouwen tot een enorm spanningsveld: het is jij of je kind want mèt kind lukt het niet dingen gedaan te krijgen en aan jezelf toe te komen, is het idee. Kind wordt gevoelsmatig vijand en voilà het schuldgevoel is geboren … want  zó mag je je toch niet voelen over je kind?

In Jezelf

Hoe ga je hier mee om? Hoe krijg je het allemaal gedaan en heb je ook nog tijd voor jezelf? Hoe houd je het aangenaam en ontspannen, vreugdevol zelfs; voor iedereen? Een heleboel vragen … aan Jezelf, en dat is precies waar het begint: In Jezelf! Vraag en je krijgt antwoord, werkelijk waar!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten