Keuze
of meegesleurd raken
Waar begin en eindig jij als het om je kindje (s) gaat? Hoe
ga je om met je eigen behoeften en verlangens terwijl je er voor je kind (-eren)
wil zijn? Kies je vanuit een goed-voelen of uit verplichting, schuld of angst?
Kies je überhaupt of heb je het gevoel meegesleurd te worden door al wat de dag
brengt en je gezin vraagt?
Als je dit nagaat kom je er waarschijnlijk achter dat je op
‘oude programma’s ‘draait; allerlei ideeën die je tijdens je leven hebt
opgebouwd rondom ouderschap, kinderen, jezelf, het goed -en -fout, het leven zelf ... Wat vindt jij perfect en
vindt je dat je moet doen en zijn als moeder?
Overgave
Verdwijnen in je moederschap kan heerlijk zijn, zoiets
als meditatie; opgaan in die ander, overgave aan dat prachtige wezen, samen
delen, samen spelen, samen Zijn, ja zelfs tijdens een gejengel of die poepluier
(terwijl hij niet meer wil stil liggen!) … Je bent gewoonweg verliefd op je
spruit! Maar dan komen de gedachten op aan de dingen die je wilt, of erger: de
dingen die je “moet” doen … en weg is de overgave, de ontspanning.
Schuldgevoel
Dit kan dagelijks ervaren worden en zich opbouwen tot een
enorm spanningsveld: het is jij of je kind want mèt kind lukt het niet dingen
gedaan te krijgen en aan jezelf toe te komen, is het idee. Kind wordt gevoelsmatig
vijand en voilà het schuldgevoel is geboren … want zó mag je je toch niet voelen over je kind?
In
Jezelf
Hoe ga je hier mee om? Hoe
krijg je het allemaal gedaan en heb je ook nog tijd voor jezelf? Hoe houd je
het aangenaam en ontspannen, vreugdevol zelfs; voor iedereen? Een heleboel
vragen … aan Jezelf, en dat is precies waar het begint: In Jezelf! Vraag en je
krijgt antwoord, werkelijk waar!